Tu quidem reddes;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter autem vobis placet. Duo Reges: constructio interrete. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Quod autem ea, quae ad naturam accommodata et per se assumenda esse dicunt, non adiungunt ad finem bonorum, desciscunt a natura et quodam modo sunt non dissimiles Aristonis.

Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi
afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.

Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo
melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.

Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.
Sed haec in pueris;
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Bork: Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Audeo dicere, inquit.: Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Restinguet citius, si ardentem acceperit. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat.
Sed residamus, inquit, si placet.
Ea possunt paria non esse.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

Hoc tu nunc in illo probas.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Comprehensum, quod cognitum non habet? Nos cum te, M. Nihil sane. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?